Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και ο "δρόμος της εμπορικότητας"

της Κωνσταντίνας Δημητρούλη, Ελεύθερος Τύπος, Παρασκευή 17 Νοεμβρίου

Τα δυσδιάκριτα όρια μεταξύ οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών διαστάσεων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, που συναρτώνται άμεσα και αμφίδρομα με τη διάκριση εξουσιών και αρμοδιοτήτων μεταξύ εθνικών αρχών, ενώσεων ανωνύμων ποδοσφαιρικών εταιριών, της ΟΥΕΦΑ, της ΦΙΦΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιχειρεί να φωτίσει με σειρά ερωτήσεων και παρεμβάσεων του προς τα θεσμικά όργανα της ΕΕ ο Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Καθηγητής κ. Γιώργος Παπαστάμκος.

Ειδικότερα έχει υποβάλει σειρά γραπτών ερωτήσεων προς την Κομισιόν και έχει λάβει επανειλημμένως τον λόγο ενώπιον της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου παρουσιάζοντας θέσεις, προβληματισμούς και ερωτήματα με κύριους άξονες: α) τα κρούσματα διαφθοράς στο ευρωπαϊκό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, β) τα κρούσματα βίας στα ευρωπαϊκά γήπεδα, γ) την αποσαφήνιση του ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, δ) την επαγγελματική εκπαίδευση των νεαρών αθλητών, ε) τις θεσμικές σχέσεις ΕΕ και ΦΙΦΑ, στ) τη δυνατότητα της ΟΥΕΦΑ και των εθνικών ποδοσφαιρικών ομοσπονδιών να ασκούν συγχρόνως ρυθμιστικό ρόλο και να δραστηριοποιούνται ως εμπορικές ιδιωτικές επιχειρήσεις, ζ) το δικαίωμα ελεύθερης εγκατάστασης των ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιρειών.

Ο κ. Παπαστάμκος έχει επισημάνει «ότι η αποσπασματική και ευκαιριακή προσέγγιση εκ μέρους των οργάνων της ΕΕ δεν συμβάλλει στην αποσαφήνιση κανόνων και ασφαλούς νομικού πλαισίου λειτουργίας του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Η ΕΕ δεν πρέπει να παραμείνει ακίνητος παρατηρητής των εξελίξεων». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ανταποκριθεί στις «οχλήσεις» του κ. Παπαστάμκου, μέσω των απαντήσεών της, παραθέτοντας σε έκταση και βάθος τις θέσεις της για το μέλλον του ευρωπαϊκού επαγγελματικού ποδοσφαίρου, οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν στα εξής:

α) Προετοιμασία ειδικών προτάσεων καταπολέμησης της διαφθοράς στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, που θα ενταχθούν σε υφιστάμενα πλαίσια ευρωπαϊκών στρατηγικών για τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
β) Πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της πρόληψης της βίας και τον έλεγχο στα διεθνή αθλητικά γεγονότα και ιδίως στο ποδόσφαιρο.
γ) Διατήρηση ενός ανοιχτού, διαφανούς και τακτικού διαλόγου με όλους τους συναφείς παράγοντες στον τομέα του αθλητισμού.
δ) Βελτίωση του νομικού και πολιτικού πλαισίου διατήρησης και ανάπτυξης υψηλής ποιότητας κατάρτισης για τους –ιδίως νεαρούς- αθλητές.
ε) Αναγνώριση στην ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ της βασικής αρμοδιότητας για την οργάνωση και διοίκηση του αθλήματος. Εφόσον όμως αυτές οι ομοσπονδίες ασκούν εμπορικές δραστηριότητες, υπόκεινται στην κοινοτική νομοθεσία.
στ) Αναγνώριση στις αθλητικές ομοσπονδίες της δυνατότητας να είναι ταυτόχρονα ρυθμιστικοί φορείς και εμπορικές ιδιωτικές επιχειρήσεις.
ζ) Η αρχή της ελεύθερης εγκατάστασης εφαρμόζεται καταρχήν και στις ΠΑΕ, από την στιγμή που οι τελευταίες ασκούν οικονομική δραστηριότητα.
Όπως αφήνει να διαφανεί η συνολική στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει μετεξέλιξη του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και διοίκησης του ευρωπαϊκού επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Μπορεί τα κράτη μέλη να μην εκχώρησαν ακόμη κυριαρχικές αρμοδιότητες στην ΕΕ σε θέματα αθλητισμού, όμως η ίδια η ΕΕ απογυμνώνει σταδιακά το κανονιστικό πλαίσιο της ΦΙΦΑ-ΟΥΕΦΑ. Δύσκολα μπορεί να δεχθεί κανονισμούς που δεν προέρχονται από δεσμευτικά υπερεθνικά καθεστώτα.

Πολύ περισσότερο όταν οι κανονισμοί αυτοί συγκρούονται με θεμελιώδες αρχές και κανόνες του κοινοτικού κεκτημένου.